ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ  ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 
ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

40 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και οι συνθήκες που βιώνει ο ελληνικός λαός είναι τραγικές. Καθημερινά, ολοένα και περισσότερο η ελληνική κοινωνία βυθίζεται στην εξαθλίωση και στην απόγνωση.

• Χιλιάδες οικογένειες στερούνται το ψωμί, την κατοικία και άλλα στοιχειώδη αγαθά. 
• Η ανεργία χτυπάει την πόρτα κάθε σπιτιού και χιλιάδες οικογένειες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. 
• Η δημόσια παιδεία, όπως και η δημόσια υγεία, ισοπεδώνονται στο όνομα των μνημονίων και των συμφερόντων των τραπεζιτών. 
• Οι ελευθερίες των πολιτών περιορίζονται, καθώς και τα δικαιώματα των εργαζομένων καταργούνται στο όνομα της κυριαρχίας των αγορών. 
• Η Τρόικα καθορίζει, εντελώς ανεξέλεγκτη και ασύδοτη, την οικονομική μας πολιτική και αποφασίζει για όλα τα κρίσιμα ζητήματα που μας απασχολούν.

Σήμερα τα αιτήματα της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973 για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη εξακολουθούν να παραμένουν επίκαιρα.

Η Συντονιστική Επιτροπή Εκπαιδευτικών σε διαθεσιμότητα καλεί όλους τους συναδέλφους να συμμετέχουν στην συγκέντρωση και πορεία του πολυτεχνείου, για να υψώσουμε τη φωνή μας απέναντι σ αυτή τη απάνθρωπη και βάρβαρη πολιτική, απέναντι στη "δικτατορία των μνημονίων".

Σημείο συγκέντρωσης μαζί με την ΟΛΜΕ στην Οδό Σταδίου και Χρ. Λαδά στις 3.30 μ.μ.

Επιτροπή Αγώνα εκπαιδευτικών Λάρισας: Αρνιέμαι να έχω σκέψη που σωπαίνει

 Επιστράτευση- απολύσεις- “non paper”- άρνηση διαλόγου- ΜΑΤ- κάγκελα – πράξεις νομοθετικού περιεχομένου-απίστευτη λογοκρισία –κατευθυνόμενη ακριβοπληρωμένη ενημέρωση.

Μέσα σ αυτά τα πλαίσια της σύγχρονης  δημοκρατίας  τιμούμε άλλη μια επέτειο του Πολυτεχνείου. Τιμούμε τους νεκρούς που αντιστάθηκαν στη βία, τον  αυταρχισμό ,στη χούντα.

Τιμούμε αυτούς που βροντοφώναξαν  ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Τώρα τους καταλαβαίνουμε περισσότερο  από ποτέ .Ενώ  πέρασαν 40 χρόνια το ζητούμενο είναι και πάλι το ίδιο. ΨΩΜΙ –ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  βροντοφώναζαν και οι εκπαιδευτικοί σε διαθεσιμότητα, από όλη τη χώρα  στην ολονύκτια διαμαρτυρία έξω από το Υπουργείο Παιδείας .

Αυτό το ιστορικό σύνθημα και πολλά άλλα κατέγραψαν τα κανάλια  που κάλυψαν το γεγονός .Μαζί με τα συνθήματα κατέγραψαν την επιμονή ,το πάθος την οργή  αλλά και τις δηλώσεις των ανυποχώρητων εκπαιδευτικών  στα εκτενή ρεπορτάζ που ποτέ ΔΕΝ είδαν το φως της δημοσιότητας ,για ευνόητους λόγους .

Αρνήθηκε ο Υπουργός να μιλήσει μαζί μας γιατί δεν ήξερε ότι θα πηγαίναμε στο Υπουργείο. Οι δυο διμοιρίες των ΜΑΤ που μας περίμεναν και μας «προστάτευαν» είναι άραγε κάθε μέρα εκεί;

Eίμαστε  δάσκαλοι  της νεολαίας  μας  και διδάσκουμε στους μαθητές μας την Ιστορία στη θεωρία αλλά κυρίως στην πράξη . Αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα στη μάθηση , το δικαίωμα στην  επιλογή ,το δικαίωμα  στην εργασία.

Απαιτούμε δημόσια δωρεών παιδεία για όλα τα παιδιά .Καμιά απόλυση εκπαιδευτικού. Κανένα  παζάρι για την παιδεία με την Τρόικα.

Δεν δικαιούνται όλοι να καταθέτουν στεφάνια στο Πολυτεχνείο. Θα τρίζουν τα κόκαλα των νεκρών με τα στεφάνια των μνημονιακών πολιτικών. Η επέτειος του Πολυτεχνείου δεν είναι πανηγύρι , είναι ημέρα μνήμης και σεβασμού .Είναι το παράδειγμα που χρειαζόμαστε.

Οι εκπαιδευτικοί της Λάρισας «συνοδευόμενοι» από δυο περιπολικά  φτάσαμε στο χώρο του Πολυτεχνείου όπου ως ελάχιστο φόρο τιμής στήσαμε το πανό μας δίπλα σ αυτό της ΕΡΤ. Όμως επειδή δεν αρκούν τα πανό και τα στεφάνια, εμείς  όλοι οι εκπαιδευτικοί της χώρας σε διαθεσιμότητα τιμούμε τους νεκρούς του Πολυτεχνείου με τους αγώνες μας οι οποίοι συνεχίζονται .Έχουμε το δίκιο έχουμε και την οργή. Ζητάμε ότι ακριβώς ζητούσαν και εκείνοι το1973.

Οι συνθήκες  που ζούμε σαν δάσκαλοι και σαν πολίτες είναι τραγικά όμοιες με εκείνες των ημερών του Πολυτεχνείου 40 χρόνια πριν.

Τόσο όμοιες που κάποιοι πρέπει να  αρχίσουν να ανησυχούν.

  ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ.