Δύο μήνες μετά το τρομοκρατικό πλήγμα που δέχθηκε η εκπαίδευση στις 9 Ιουλίου του 2013 και έπειτα από τη μαζική συνέλευση των καθηγητών σε διαθεσιμότητα που έγινε στις 6 Σεπτεμβρίου 2013 στο 6ο ΕΠΑΛ Αθηνών, η Συντονιστική Επιτροπή που ορίστηκε αντιπροσωπευτικά από κάθε κλάδο, κατέληξε ομόφωνα, μετά από συνεδρίασή της στις 9/9/2013 στο παρακάτω κείμενο:
Το παραπάνω υπόμνημα επιδόθηκε στο υπουργείο παιδείας, όπου παραβρέθηκε πλήθος συναδέλφων, καθώς και στα κόμματα μετά από επίσκεψη μας στη βουλή.
Καλούνται όλοι οι συνάδελφοι να παραβρεθούν την Πέμπτη
12-9-13 στις 12:00 το μεσημέρι σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο παιδείας
με στόχο να γίνει νέα συνάντηση της συντονιστικής επιτροπής με την ηγεσία του υπουργείου παιδείας.
Συνάδελφοι κάτι τετοια μόνο διασπαστικά μπορουν να λειτουργήσουν. Τι νοημα εχει να μαζευτούν 100 ή 200 άτομα μπροστα απο το υπουργείο? Γιατί προχτές που ανέβηκα δεν ήμασταν περισσότεροι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι πιέση πιστεύετε ότι μπορούν να ασκήσουν τέτοιες ολιγάριθμες συγκεντρώσεις και πόσο μπορούν να κρατήσουν μέχρι να εκφυλιστούν εντελώς απο τη μειωμένη προσέλευση του κόσμου?
Και οχι τίποτε άλλο έρχονται και τα κανάλια και μας δείχνουν και περνάνε το μυνημα στον κόσμο ότι μας απολύσανε και καθόμαστε στους καναπέδες μας.
Δεν πρόκειτε να γίνει τίποτα έτσι. Και το ιστολόγιο των διαθεσίμων δεν το καταλαβαίνω.. όπως δεν καταλαβαίνω και αυτό με τους ασεπίτες.
Ολοι εκπαιδευτικοί είμαστε και όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.. απλά εμείς έτυχε να τη φάμε πρώτοι. Ζήτημα χρονου είναι να πέσουν και τα επόμενα κεφάλια.
Αυτή τη στιγμή στα σωματεία δίνεται μια τεράστια μάχη για να προετοιμαστεί η απεργία της ερχόμενης εβδομαδας και πάρα πολλοί συνάδελφοι θα μας στηρίξουν και έχουν εκφράσει σαφείς αγωνιστικές διαθέσεις.
Δεν προσπαθώ να εξωραΐσω το σωματείο.. κάθε άλλο. Οσοι απο μας πήγαμε στις συνελεύσεις ξέρουμε με τι αγώνα πάρθηκε τελικά η απόφαση για τις πενθήμερες απεργίες και πως τα κομματόσκυλα καραδοκούν αναπάσα στιγμή να ξεπουλήσουν τον αγώνα μας.
Αλλά αυτή τη στιγμή το σωματείο συσπειρώνει τη συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου. Τι νόημα έχει να πάμε μονοι μας?
Αύριο την ίδια ώρα που είναι η συγκέντωση έξω από το υπουργείο υπάρχει και κάλεσμα για συγκρότηση απεργιακών επιτροπών στα ΕΠΑΛ (μιλάω για τον Πειραιά όπου ανήκω) μαζί με μαθητές γονείς και φορείς των κατα τόπους περιοχών.
Για φανταστείτε την εικόνα να είμαστε ολοι οι εν δυνάμει απολυμένοι στο υπουργείο και να μην εμφανιστούμε στα σχολεία? Γιατί στα σχολεία και στις γειτονιές θα δοδεί η πραγματική μάχη και όχι στα παζαρέματα με τον υπουργό.
Συνάδελφοι ο αγώνας που πρέπει να δώσουμε είναι μεγάλος και αν πάμε μόνοι μας το μόνο σίγουρο θα είναι η ήττα.
Πρέπει να είμαστε ολοι μαζί ενωμένοι και οχι διασπασμένοι εδώ κ εκεί γιατι μόνο με τη μαζικότητα μπορούμε να κερδίσουμε τις ζωές μας.